In de meeste gevallen is voorlichting en counseling voldoende om de patiënten te laten afschrikken van
een voorgenomen labiumreductie. In enkele gevallen zijn er redenen voor de patiënt, van mechanische of
psychologische redenen, om toch een zogenoemde schaamlip correctie uit te laten voeren. In deze gevallen wordt er door de dokter een verslag gemaakt van het consult waarin dit duidelijk en overzichtelijk wordt verwoord. Met dit verslag kan de patiënte bij haar zorgverzekeraar nagaan of de behandeling in haar geval zal worden vergoed.
Sinds een korte tijd geleden is hier verandering in gekomen, de patiënt dient namelijk bij haar zorgverzekeraar een extra ‘artsen verklaring’ in te dienen. In het bijbehorende formulier dient de patiënt antwoord
te geven op de volgende vragen:
1. Wat is de reden voor de ingreep?
2. Is er sprake van een aantoonbare lichamelijke functiestoornis?
3. Geef een toelichting waarom er sprake is van een aantoonbare lichamelijke functiestoornis
4. Is er sprake van een verminking?
5. Geef een omschrijving van de aandoening en vermeld: lokalisatie, lengte x breedte in cm, kleur en aspect.
6. Foto’s toevoegen, lateraal en frontaal. SVP aanvinken:
- Verzekerde geeft toestemming dat zijn/haar foto’s elektronisch aan de verzekeraars worden verzonden
- Behandelaar heeft geen foto’s beschikbaar, deze zullen door de verzekeraar bij verzekerde worden opgevraagd
Bij het laatst benoemde punt wordt er als toelichting nog weergeven; ‘De foto’s dienen scherp te zijn en een
goed beeld te geven van de te beoordelen aandoening waarvoor de behandeling wordt aangevraagd. Zowel een
overzichtsfoto als een detailfoto dienen ter ondersteuning van de beoordeling te worden meegestuurd.’
Dit is eigenlijk toch wel erg opmerkelijk! Het besluit tot de vergoeding van de schaamlip correctie wordt hierbij
niet meer door de arts gedaan maar door de zorgverzekeraar. Dit is erg vreemd doordat de zorgverzekeraar hier
niet voor is opgeleid en de patiënt niet eens ontmoet heeft. De patiënt wordt hierdoor ook gereduceerd als een object door de zorgverzekeraar met een bepaald lengte, breedte, kleur en aspect. Daarnaast wordt van de patiënten bovendien gevraagd dat ze zich laat fotograferen op een uiterst delicaat probleem van een zeer intiem geslachtsdeel. De foto’s worden hierna bekeken door een derde die de patiënten in zijn geheel niet kent.
De behandelend arts dient zich hierbij te lenen voor het maken van deze intieme foto’s voor een financieel
belanghebbende, daarnaast mag de arts louter technische gegevens aanleveren. Volstrekt onduidelijk daarbij,
is wat de toegevoegde waarde is van een overzichtsfoto en een detailfoto. En hoe zit het als de patiënte zich
niet op deze plek wil laten fotograferen? De artsen binnen de ziekenhuizen zijn het dan ook totaal niet eens met deze gang van zaken van de zorgverzekeraars. Of de zorgverzekeraar deze gang van zaken wil veranderen is de komende tijd afwachten.
Last Updated on 15 januari 2020 by Frans Kooning
